Αρκετά είναι εκείνα τα παιδιά που κομπιάζουν κατά την παραγωγή ομιλίας σε μια προσπάθεια να συνηθίσουν τη χρήση νέων λέξεων, μεγαλύτερων λέξεων ή στην προσπάθεια να πούνε τις λέξεις σωστά και να τις ενώσουν σε προτάσεις. 

Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η ομαλή ροή της ομιλίας ενός παιδιού αποτελεί δεξιότητα η οποία αναπτύσσεται σταδιακά. Ως εκ τουτου ένα παιδί που μαθαίνει να περπατά είναι αναμενόμενο ότι κάποιες φορές στην προσπάθεια να ισορροπήσει ή να αλλάξει κατεύθυνση, θα παραπατήσει, θα σκοντάψει ή θα χάσει τον έλεγχο της ισορροπίας του με αποτέλεσμα να πέσει.  

Ωστόσο το να “σκοντάφτει” ένα παιδί σε ορισμένες λέξεις ή σε κάποιους ήχους λέξεων θα μπορούσε να θεωρηθεί και μέρος της φυσιολογικής αναπτυξιακής πορείας προς την κατάκτηση του προτασιακού λόγου, εφόσον η δυσκολία που παρουσιάζει υποχωρήσει και δεν χειροτερέψει. 

Υπάρχουν όμως τρόποι ώστε να βοηθήσουν οι γονείς το παιδί να ενισχύσει την ευρυθμία της ομιλίας του;

Παρακάτω παρατίθενται ορισμένες χρήσιμες συμβουλές για γονείς:

• Θυμηθείτε να δίνετε περισσότερο χρόνο στο παιδί σας καθώς μιλάει και παράλληλα εσείς να μιλάτε αργά κάνοντας παύσεις.  Πρέπει να φροντίσετε να κουβεντιάζετε σε ήσυχο περιβάλλον, καθότι ο θόρυβος αποσπά την προσοχή του παιδιού και δυσκολεύει την επικοινωνία.

• Αποφύγετε  να διορθώνετε το παιδί όταν μιλάει και σε καμία περίπτωση να μην απαιτείτε από το ίδιο να επαναλάβει τις λέξεις στις οποίες δυσκολεύεται. Θα πρέπει απλά να παρέχετε το πρότυπο μιας λέξης ή μιας πρότασης και έτσι θα έχετε την προσοχή του.

• Σημαντικό είναι  να ενισχύετε τη βλεμματική επαφή του παιδιού, ενώ εκείνο σας μιλάει. Για παράδειγμα:

1. Να μην χαμηλώνετε το βλέμμα σας όταν το παιδί δυσκολεύεται με την ομιλία.

2. Να θυμάστε να το κοιτάτε εσείς, ενώ του μιλάτε ή ενώ σας μιλάει. Με απλή απτική υπενθύμιση να διεκδικήσετε την προσοχή του.

3. Να το καλέσετε με το όνομα του. 

4. Να κατέβετε στο δικό του οπτικό επίπεδο.

• Ένα παιδί μπορεί να δυσκολευτεί αρκετά ανταγωνιζόμενο τους συνομιλητές του στην προσπάθεια να πάρει σειρά επικοινωνίας και αυτό γιατί συχνά έχουμε την τάση να διακόπτουμε ή να επικαλύπτουμε τον συνομιλητή μας. Ωστόσο, μπορούμε να βελτιώσουμε την ικανότητα μας να εναλλάσσουμε τη σειρά επικοινωνίας έχοντας στο νου τα εξής:

1. Παρατηρώ! Ακούω! Περιμένω!, ώστε να εξασφαλίσω ότι το παιδί έχει σίγουρα ολοκληρώσει ότι έχει να πει, προτού αρχίσω να μιλάω.

2. Κάνω μία παύση δευτερολέπτων, πριν απαντήσω σε ερώτηση του παιδιού. 

3. Όταν απευθύνει το λόγο, δοκιμάστε να απαντήσετε μη λεκτικά (π.χ. χαμόγελο, γνέφω κ.λπ.)

Είναι πολύ σημαντικό να τηρείτε την επικοινωνιακή ισορροπία για όλα τα μέλη της οικογένειας. 

• Καθώς συνομιλείτε με το παιδί σας και του απευθύνετε μια ερώτηση καλό θα ήταν, λοιπόν: 

1. Να αποφεύγετε ερωτήσεις οι οποίες είναι ιδιαίτερα περίπλοκες για το παιδί στην ηλικία που βρίσκεται. 

2. Να αποφεύγετε να κάνετε μια δεύτερη ερώτηση προτού δοθεί επαρκής χρόνος για να ετοιμάσει και να απαντήσει την πρώτη ερώτηση. 

Τέλος, είναι αναγκαίο ως γονείς να ενθαρρύνετε το παιδί σας να εκδηλώνει τα συναισθήματα του. Ίσως χρειαστεί τη βοήθεια σας για να «ντύσει» το συναίσθημα του με λόγια. Ορισμένες φορές μπορεί να μη βρίσκει τις κατάλληλες λέξεις, για να περιγράψει τι αισθάνεται, παρόλο που είναι εμφανώς προβληματισμένο. Ακούγοντας προσεκτικά και κατόπιν περιγράφοντας τα συναισθήματα του δίνετε το καλύτερο παράδειγμα ότι είναι απολύτως εντάξει να μιλάμε για το πώς νιώθουμε, έτσι το βοηθάμε να διαχειριστεί τα συναισθήματα πάνω στη δυσκολία του.