Τα παιδιά, κατά τα τη διάρκεια της βρεφικής τους ηλικίας , έχουν την τάση να πιπιλίζουν. Αυτή η νευρομυϊκή ικανότητα σχετίζεται άμεσα με τη ανάπτυξη κάποιων βασικών λειτουργιών του παιδιού όπως είναι η μάσηση, η κατάποση, η παραγωγή ήχων και η διαμόρφωση της ομιλίας.
Συνήθως ένα από τα πράγματα που αρέσει να πιπιλάνε τα παιδιά, πέρα από το δάχτυλό τους ή άλλα παιχνίδια, είναι και η τεχνητή θηλή ή αλλιώς η πιπίλα. Οι τύποι της πιπίλας ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται το παιδί, καθ’ ότι αναπτύσσεται σε διαφορετικό βαθμό η στοματική του κοιλότητα . Η χρήση της συνίσταται μέχρι την ηλικία των 24 μηνών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να τη σταματήσετε και νωρίτερα.
Η ορθή χρήση της πιπίλας προσφέρει τα εξής πλεονεκτήματα:
Οργανώνει το παιδί όταν αναστατώνεται: είναι κάτι το οποίο παρατηρείται συχνά από τους γονείς. Αυτό συμβαίνει επειδή η πίεση που ασκεί το παιδί στη θηλή της πιπίλας οργανώνει αισθητηριακά το παιδί.
Βοηθάει στην ομαλή ανάπτυξη της στοματικής κοιλότητας: Μέχρι την ηλικία των 24 μηνών η πιπίλα δρα ευεργετικά, λόγω του μεγέθους και τους σχήματός της, στην ανάπτυξη της στοματικής κοιλότητας. Παράλληλα μειώνει την πίεση που θα ασκούσε το πιπίλισμα του αντίχειρα στον ουρανίσκο.
Μειώνει την πιθανότητα για Σύνδρομο Αιφνίδιου Θανάτου: Βάση ερευνών, το συνεχές πιπίλισμα τη νύχτα μειώνει κατά 60% την πιθανότητα αιφνίδιου θανάτου σε βρέφη εξαιτίας της μη σωστής ανταλλαγής των αερίων (οξυγόνου – διοξειδίου του άνθρακα).
Όμως, η αλόγιστη χρήση της πιπίλας πέραν της ηλικίας των 2 ετών μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Συγκεκριμένα:
Υπερβολική χρήση μπορεί να οδηγήσει σε ωτίτιδες: Μελέτες έδειξαν ότι τα παιδιά που χρησιμοποιούν την πιπίλα έχουν 30 % περισσότερες πιθανότητες να υποστούν ωτίτιδες εξαιτίας των μικροβίων που εισέρχονται στο αυτί δια μέσου του στόματος.
Επηρεάζει την ανάπτυξη του λόγου: Η παρατεταμένη χρήση της πιπίλας μπορεί να οδηγήσει σε αποδυνάμωση περιοχών του στόματος (π.χ. χείλη, γλώσσα) καθώς και σε μη φυσιολογική σύγκλειση. Συχνά η γλώσσα μετατίθεται προς τα εμπρός και ανάμεσα στα δόντια με αποτέλεσμα την αλλοίωση των συριστικών ήχων.
Αποτελεί εμπόδιο για την ανάπτυξη και έκφραση των συναισθημάτων: Η βρεφική ηλικία αποτελεί τη θεμελιώδη ηλικία για την ανάπτυξη των συναισθημάτων μέσω της μίμησης μη γλωσσικών μοντέλων επικοινωνίας (εκφράσεις του προσώπου, γλώσσα σώματος). Διαταράσσεται με λίγα λόγια η ομαλή ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης.
Τέλος, για να αλλάξετε μια αγαπημένη συνήθεια του παιδιού όπως η χρήση της πιπίλας απαιτείται υπομονή και επιμονή. Σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε κάποια δυσκολία μπορείτε να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό.
pipila.jpg
Τα παιδιά, κατά τα τη διάρκεια της βρεφικής τους ηλικίας , έχουν την τάση να πιπιλίζουν. Αυτή η νευρομυϊκή ικανότητα σχετίζεται άμεσα με τη ανάπτυξη κάποιων βασικών λειτουργιών του παιδιού όπως είναι η μάσηση, η κατάποση, η παραγωγή ήχων και η διαμόρφωση της ομιλίας.
Συνήθως ένα από τα πράγματα που αρέσει να πιπιλάνε τα παιδιά, πέρα από το δάχτυλό τους ή άλλα παιχνίδια, είναι και η τεχνητή θηλή ή αλλιώς η πιπίλα. Οι τύποι της πιπίλας ποικίλουν ανάλογα με την ηλικία που βρίσκεται το παιδί, καθ’ ότι αναπτύσσεται σε διαφορετικό βαθμό η στοματική του κοιλότητα . Η χρήση της συνίσταται μέχρι την ηλικία των 24 μηνών, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείτε να τη σταματήσετε και νωρίτερα.
Η ορθή χρήση της πιπίλας προσφέρει τα εξής πλεονεκτήματα:
Όμως, η αλόγιστη χρήση της πιπίλας πέραν της ηλικίας των 2 ετών μπορεί να έχει αρνητικές συνέπειες στην ομαλή ανάπτυξη του παιδιού. Συγκεκριμένα:
Τέλος, για να αλλάξετε μια αγαπημένη συνήθεια του παιδιού όπως η χρήση της πιπίλας απαιτείται υπομονή και επιμονή. Σε περίπτωση που αντιμετωπίζετε κάποια δυσκολία μπορείτε να συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό.