Σκέψεις εφήβου που τραυλίζει...

Ο τραυλισμός εμφανίζεται σε όλα σχεδόν τα παιδιά γύρω στην ηλικία των πέντε ετών, αλλά σε πολύ λίγα συνεχίζεται και μονιμοποιείται στη ζωή τους.

Εγώ είμαι ένα από αυτά τα λίγα παιδιά. Εμφανίστηκε στην ζωή μου στην ηλικία των 6-7 ετών, ένα διάστημα δύσκολο για μένα, καθώς οι σχέσεις των γονιών μου είχαν ερθει σε ρήξη και ήμουν συναισθηματικά φορτισμένος . Πολλά παιδιά ακόμα και φίλοι μου με έχουν κοροϊδέψει και έχουν διακωμωδήσει το γεγονός ότι τραύλιζα και χωρίς να το θέλουν με κάνανε να νιώθω άσχημα . Υπήρξαν φορές που έχω πιάσει τον εαυτό μου να τραυλίζει σε έντονο βαθμό, ειδικά όταν ο καθηγητής μου δίνει τον λόγο στη τάξη, αλλά με ηρεμία προσπαθώ να ελέγξω την ροή της ομιλίας μου λέγοντας με άλλα λόγια αυτό που θέλω να πω . Με τα χρόνια κατάλαβα πως αυτή η επικοινωνιακή δυσκολία που έχω είναι φυσιολογική και θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα . Ετσι, έχει σταματήσει να με απασχολεί η γνώμη "αδιάφορων" ανθρώπων έχοντας αυτοπεποίθηση και πιστεύοντας στον εαυτό μου. 

Τέλος, αν έπρεπε να δώσω μια συμβουλή σε ολους τους ανθρώπους ειδικά στην εφηβική ηλικία όπου τραυλίζουν είναι: Ζητά την βοήθεια ενός λογοθεραπευτή, μην το αφήνεις όπως έκανα εγώ. Έχε πίστη στον εαυτό σου και μην σε νοιάζουν τα σχόλια των άλλων! Σκέψου τι και πως θα το πεις, πάρε μια ανάσα και όλα θα πάνε καλά!

Χ.Μ.

12/03/2020