Διαταραχές άρθρωσης ονομάζονται οι δυσκολίες που παρουσιάζει ένα άτομο στην ομιλία του κατά την παραγωγή του λόγου. Η εμφάνιση τους γίνεται κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής ενός παιδιού και γίνεται ευρέως αντιληπτή κατά την προσχολική του ηλικία. Αυτοί που το ανακαλύπτουν πρώτοι είναι συνήθως οι γονείς ή άτομα που περνούν αρκετές ώρες με το παιδί.

Αιτιολογία:

Τα αίτια των διαταραχών άρθρωσης είναι οργανικά και λειτουργικά.  Υπάρχει το ενδεχόμενο κάποιος από τους κινητικούς μηχανισμούς (χείλη, γλώσσα, δόντια, υπερώα και φάρυγγας) που συμμετέχουν στην άρθρωση να δυσλειτουργεί με αποτέλεσμα να παρατηρούνται και οι αντίστοιχες εκπτώσεις στην ομιλία του ατόμου.  Επίσης, είναι πιθανό το άτομο να χρησιμοποιεί ένα λανθασμένο μοντέλο άρθρωσης, τοποθετώντας λανθασμένα τους παραπάνω αρθρωτές. 

Συμπτώματα:

• Τα άτομα με διαταραχές στην άρθρωση μπορεί να παρουσιάσουν αδυναμία στην εκφορά ενός συγκεκριμένου φωνήματος (αδυναμία εκφοράς του υγρού ήχου /ρ/).
• Στην παραγωγή συγκεκριμένης ομάδας φωνημάτων (π.χ. συριστικά, δηλαδή /σ/,/ξ/,/ψ/,/τσ/).

Αντιμετώπιση:

Οι αρθρωτικές διαταραχές έχουν καλή πρόγνωση. Όσο πιο γρήγορα γίνουν αντιληπτές, τόσο πιο εύκολα και γρήγορα θα αντιμετωπιστούν καθιστώντας την ομιλία του ατόμου σε φυσιολογικά επίπεδα. Σε αντίθετη περίπτωση ενδέχεται να ταλαιπωρούν και να δυσκολεύουν το άτομο και σε άλλους τομείς για το υπόλοιπο της ζωής του.